حسين حديثى |
|
||||
|
|
پنجشنبه، مرداد ۳۱، ۱۳۸۱
یاوران!
استدعا دارم در ابتداء اعتذار مرا به سببی سفری که پیش آمد و مانع به روز رسانی این جهنم شد، بپذیرید! در این سفر، با دوستانم به یک مجموعه تفریحی رفته بودیم که در محل ورودی آن، میمون کوچکی را در وسط یک حوضچه تهی از آب به زنجیر بسته بودند. بیچاره حیوان تمام زندگی خود را در یک دایره محدود و ابلهانه می گذراند و هر آشغالی را که توریست ها به سویش پرتاب می کردند، به دندان می گرفت! نمی دانم چرا هر وقت میمونی را می بینم بی اختیار از وجود خویش شرمم می شود! گوئی لطفی در هستی من اعمال شده که در هستی او، نیست (یا شاید هم بالعکس)! گوئی «ارحم الراحمین»، گوشه چشمی از وجود پلید شیطان را در قالب نقص در وجود هر یک از مخلوقات می پسندیده است! شاید به خیلی ها بربخورد! ولی فکر می کنم یکی از وقیح نرین تعاریفی که از آفرینش خود شنیده ام، این باشد: فتبارک الله احسن الخالقین(!!!)
Comments:
ارسال یک نظر
| ||||