حسين حديثى |
|
||||
|
|
جمعه، مرداد ۱۱، ۱۳۸۱
چرا شیطان؟
/// شالوده و نام این بلاگ، بر اساس یکی از جهانگیرترین قدرت های عالم استوار آمده و شاید درشتی این واژه مخاطب ستیز بر مذاق خوبان خوش و بر پای پیمایش ایشان پرنیان نیاید... و اما... یاد می آورم که در نیستی، ابوالبشر بی همه وجودی بودم و شهوت را نه می دانسته بودم و نه از آلودگی نشان داشتم. اما تو، ای پدر پلیدی ها، شیطان عزیز! یاد دارم که آن سجده مبارک، آهنگ نکرار ثبوت را در هم شکست و در دستان قابیل، آلت قتاله و نیز در خشم اسکندر و چنگیز و هیتلر و ...- تا هست، هست - شد! خون، عطش وحشیانی بود که خدا آدم شان خوانده بود و حسد، آفت عفن اذهان بیماروش ایشان. باور کن ای ابلیس بزرگ و زاهد دیرین رب! باور کن که در پلشتی، آدمیزاده را رقیبی نیابی و من، بر بارگاه تو سر تکریم فرود آرم که: ملوک را چو ره خاکبوس این در نیست کی التفات مجال سلام ما افتد؟ پس بیا و از کرم کثیفت بر مزبله گردان ابناء بشر، این خوشه چینان قافله گناه، چیزی ارزانی کن تا استنشاق شمیم ناساز وجود ایشان، جان زبون شان را خوار نسازد! اینان تاب یکدیگر نیز، نیارند... بیا تا عالم به ظهور ملعونت زینت شود... دعاگوی تو......
Comments:
ارسال یک نظر
| ||||